การละเล่นของไทย เป็นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมพื้นบ้านเท่า ๆ กันกับเป็นการสะท้อนวิถีชีวิต ความคิด ความเชื่อของคนในท้องถิ่นนั้น ๆ มาตั้งแต่อดีตถึงปัจจุบัน เป็นกิจกรรมที่มุ่งให้เกิดประโยชน์ในด้านความสนุกสนาน เพลิดเพลิน และส่งเสริมให้เกิดการพัฒนาด้านร่างกายและจิตใจ
การละเล่นแบบไทยๆมักมีรายละเอียดไม่สลับซับซ้อนมากนัก อุปกรณ์ที่ใช้ประกอบก็มักจะใช้สิ่งของที่หาได้ง่ายจากใกล้ตัว มีอยู่ทั่วไปในท้องถิ่น หรือในบางเกมอาจจะไม่ต้องใช้อุปกรณ์อย่างอื่นเลยแต่ใช้ส่วนต่างๆของร่างกาย ประกอบในการละเล่นนั้นๆแทน เช่น การเล่นม้ากล้วยที่มีอุปกรณ์เพียงก้านกล้ายมาประดิษฐ์เป็นม้า ซึ่งอุปกรณ์ก็หาได้ง่ายในท้องถิ่น // การเล่นตุ๊กตากระดาษ สมัยก่อนมีแผ่นละบาท เป็นเล่มๆขายตามร้านขายของชำหรือห้างสรรพสินค้า // การเล่นลูกข่าง ซึ่งเป็นของเล่นสำหรับเด็กที่หมุนบนแกนของตัวเอง ลูกข่างถือเป็นของเล่นที่เก่าแก่ที่สุดอย่างหนึ่ง แต่ยุคสมัยที่เปลี่ยนแปลงไปทำให้การใช้เวลาว่างของเด็กและเยาวชนในปัจจุบันเปลี่ยนแปลงในเข้าการยุคสมัยที่มีเทคโนโลยีเข้ามามีบทบาทมายิ่งขึ้น
จากพฤติกรรมการเล่นของเด็กในอดีตที่ส่วนใหญ่แล้ว จะเล่นรวมกันกับเพื่อนหลายๆ คน สร้างความสนุกสนาน สนิทสนมมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกัน แต่ปัจจุบันการมีเพื่อนบนโลกไซเบอร์ และการเล่นเกมออนไลท์ เข้ามามีบทบาทในชีวิตประจำวันของเด็กและเยาวชนมากขึ้น ซึ่งแนวเกมต่างๆ ที่มีออกมา จะกระตุ้นความตื่นเต้นหลากหลายรูปแบบ ทั้งบู๊ล้างผลาญ การวางแผน บริหารจัดการ เกมทำอาหาร เกมแต่งตัวที่เหมาะกับเด็กผู้หญิง ไม่เว้นแม้กระทั้งเกมที่มีลักษณะเนื้อหาส่อไปทางเพศ
แต่ไม่ว่าจะเป็นการละเล่นแบบใด ยุคสมัยใด หากผู้ปกครองคอยชี้แนะอบรมเด็ก ให้เล่นอย่างถูกวิธีและเหมาะสม เพื่อผ่อนคลายให้ความบันเทิง ไม่หมกมุ่นจนเสียเวลาไปกับการเล่นมากกว่าการเรียน ก็จะทำให้เด็กได้ประโยชน์จากสิ่งที่เขาเล่นมากยิ่งขึ้น
บทความ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น